در این مقاله به معرفی کشور کانادا و جاذبه های آن می پردازیم.

کانادا کشوری بسیار بزرگ و متنوع در آمریکای شمالی است، دومین کشور بزرگ جهان با مساحت ۶٫۲ میلیون مایل مربع (۹٫۹ میلیون کیلومتر مربع). این کشور که از ۱۰ استان و ۳ قلمرو تشکیل شده، در بخش شمالی قاره آمریکای شمالی و در امتداد اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و اقیانوس منجمد شمالی گسترده است. کانادا تنها با یک کشور دیگر- همسایه جنوبی خود، ایالات متحده آمریکا- هم مرز است- طولانی ترین مرز زمینی مشترک بین دو کشور.

نقشه منطقه

منطقه ای که اکنون به عنوان کانادا شناخته می شود در طی هزاران سال گذشته خانه اقوام بومی مختلف بوده است. در اواخر دهه ۱۴۰۰، گروه های اعزامی از انگلیس و فرانسه این منطقه را کاوش کردند و بعداً در سواحل اقیانوس اطلس کانادا مستقر شدند. در طول جنگ فرانسه و هند در سال ۱۷۶۳، فرانسه تقریبا تمام مستعمرات خود در آمریکای شمالی را به انگلیسی ها واگذار کرد.

در دهه های بعد، جمعیت به طور پیوسته رشد کرد، قلمرو مورد بررسی بیشتر قرار گرفت و مستعمرات خودمختار دیگری تأسیس شدند. در اول ژوئیه ۱۸۶۷، سه مستعمره با هم متحد شدند و کشور کانادا را تأسیس کردند. حکومت کانادا فدرال پارلمانی پادشاهی مشروطه است و ملکه الیزابت انگلیس به عنوان رئیس رسمی این کشور شناخته می شود.

کانادا، که نام خود را از کلمه Kanata در زبان ایرکویان (از زبان های سرخ پوستی) و به معنای “دهکده” گرفته است، از نظر قومی تنوع بسیاری دارد و قرنها است که مورد استقبال مهاجران از گوشه و کنار دنیا قرار گرفته است. جمعیت فعلی این کشور تقریباً ۳۵ میلیون نفر و متشکل از افراد با پیشینه های قومی، مذهبی و زبانی متفاوت است. همین امر کانادا را به مکانی محبوب برای زندگی و بازدید تبدیل می کند.

فرهنگ کانادا، درست مانند هر کشور دیگری در جهان محصول تاریخ، جغرافیا، سیستم سیاسی و غیره است. کانادا به عنوان یک کشور، به واسطه مهاجران بسیاری که در خود جای داده است شکل گرفته و ترکیبی از آداب و رسوم، آیین ها، سنت ها و غذاهای منحصر به فرد و لذت بخش را ارائه می کند. در ادامه به مهمترین ویژگی های فرهنگی این کشور از جمله زبان، دین، ​​هنر، آشپزی، ورزش، تعطیلات و جشن ها خواهیم پرداخت.

زبان و مهاجران

کانادا یک کشور دو زبانه است، دو زبان انگلیسی و فرانسوی به عنوان زبان های رسمی آن ذکر شده اند. در مسائل حقوقی و دولتی، انگلیسی در تمام استانها جز کبک اولویت دارد. ده سال پیش، نسبت کانادایی هایی که انگلیسی را به عنوان زبان اول یا مادری خود معرفی می کردند زیر ۶۰ درصد، و تعداد کسانیکه فرانسه را زبان مادری خود می دانستند حدود ۲۵ درصد بود. امروزه آمار حاکی از این است که انگلیسی زبانان در این کشور در اولویت هستند و این بیشتر ناشی از هجوم آمریکایی هایی است که در کانادا اقامت دارند.

تخمین زده می شود که حدود ۱۷ درصد از کل کانادایی ها دو زبانه هستند – انگلیسی و فرانسوی – هرچند که این یک پدیده منطقه ای است و لزوماً کشور را به عنوان یک کل نشان نمی دهد. در استانهایی که بیشتر ساکنان آنها فرانسوی زبان هستند مانند کبک و نیوبرانزویک، درصد افراد دو زبانه به ترتیب ۳۸ و ۳۳ درصد است. از طرف دیگر، در استان انتاریو که بیش از ۳۰ درصد کل جمعیت کشور را تشکیل می دهد، تعداد دو زبانه ها حدود ۱۲ درصد است.

این اعداد تا حدودی نتیجه الگوهای مهاجرتی هستند زیرا اکثر مهاجران به انتاریو کوچ می کنند و بخشی از آن نیز به این دلیل است که کلیه خدمات رسمی و تجاری در انتاریو به زبان انگلیسی انجام می شوند، در حقیقت فرانسوی در عمل کابردی ندارد و به بیان ساده تر، برای کسانی که در خارج از کبک و نیوبرانزویک زندگی می کنند، دوزبانه بودن به تدریج در زندگی روزمره اهمیت کمتری پیدا می کند.

علاوه بر این دو زبان رسمی زبانهای اقلیت نیز در این کشور صحبت می شوند. این زبان ها را می توان از طریق الگوهای مهاجرتی در کانادا ردیابی کرد – الگویی که طی سالها به طرز چشمگیری تغییر کرده است. به عنوان مثال، پس از جنگ جهانی دوم، اکثر مهاجران کانادایی از اروپا به این کشور پناه آورده بودند و تنها ۵۴ درصد از این افراد زبان مادری غیر رسمی داشتند (چیزی غیر از انگلیسی یا فرانسوی). در بین کسانی که به زبان فرانسه یا انگلیسی (به عنوان زبان مادری خود) صحبت نمی کردند، حدود ۲۵ درصد ایتالیایی، آلمانی یا یونانی زبان بودند.

بیش از نیمی از ۸۰ درصد کل مهاجران کانادایی که بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ وارد شدند از کشورهای آسیایی و خاورمیانه بودند و به زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسوی صحبت می کردند. چینی زبان نخست تقریباً ۲۵ درصد از این مهاجران بود، در حالی که عربی، پنجابی، تامیلی و فارسی نیز زبان حدود ۲۰ درصد از این مهاجران را تشکیل می دادند.

امروز زبان های اقلیت کانادا بازتاب الگوهای مهاجرت این کشور هستند. شاید بزرگترین تغییر تعداد مهاجران اسپانیایی زبان باشد که اخیراً در این کشور ساکن شده اند – بیش از سه چهارم از یک میلیون نفری که اکنون نماینده بزرگترین اقلیت زبانی در کانادا هستند. پس از زبان اسپانیایی، زبانهای اقلیت در کانادا عبارتند از: ایتالیایی (۶۶۱۰۰۰) ، آلمانی (۶۲۲٫۶۵۰) ، چینی (۴۷۲٫۰۸۰)، پنجابی (۴۵۶٫۰۹۰)، کانتونی (۴۳۴٫۷۲۰)، عربی (۳۶۵،۰۰۰)، هلندی (۳۵۰٫۵۰۰)، تاگالوگ ( ۳۲۴،۱۲۰)، و هندی (۲۹۹٫۶۰۰). مطالعات نشان می دهند در حالی که تعداد کسانیکه به زبان های غیر رسمی اروپایی صحبت می کنند (به جز اسپانیایی) در کانادا کم کم کاهش می یابد، تعداد افرادی که به زبان هایی مانند اسپانیایی، کانتونی، ماندارین، عربی و پنجابی صحبت می کنند رو به افزایش است.

در کانادا زبان های بومی نیز وجود دارند. گرچه تعداد افرادی که به این زبانها صحبت می کنند چندان زیاد نیست اما این زبانها از اهمیت سیاسی و فرهنگی قابل توجهی برخوردار هستند. از بین این زبانها، کری، اینتکیتوت و اوجبوی رواج بیشتری دارند.

منبع  : charbzaban

شماره تماس فروشگاه اینترنتی نشر زبان جهت سفارش تلفنی تكی و عمده : 09301777854